امکان سنجی اجرای تله مدیسین در دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان

مقدمه: سازمانهای مراقبت بهداشتی که با فناوری جدید تله مدیسین مواجه اند، بسترهایی برای همکاری، آموزش و مشاوره از راه دور ایجاد می نماید. تله مدیسین استفاده از فناوری ارتباطات برای مراقبت بالینی بیمار می باشد. دستیابی به مراقبت در هرمزگان بدلیل محرومیت بسیاری از مناطق و وجود جزایر مشکل بزرگی است. مطالعه حاضر امکان استفاده از تله مدیسین را بررسی می کند. روش کار: این پژوهش به صورت توصیفی - مقطعی انجام شد. جامعه پژوهش شامل: ریاست دانشگاه، واحد فناوری اطلاعات و متخصصین دانشگاه و حجم جامعه با حجم نمونه برابر بود. پژوهشگران با مراجعه حضوری داده ها را با استفاده از پرسشنامه استاندارد «ابزار سنجش تله مدیسین» ارایه شده از سوی medicare گردآوری کردند. داده ها توسط نرم افزار spss مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج: از کل 141 متخصص، 85.8% انجام مشاوره و 71.6% ارایه آموزش را بهترین کاربردها بیان کردند. همچنین 68.8% متخصصین کمبود کادر فنی و 66.7% هزینه های اولیه را بزرگترین موانع بکارگیری تله مدیسین دانستند. 9.2% متخصصین تجربه ارایه مشاوره از راه دور و 7.1% تجربه ارایه آموزش از راه دور را داشتند. در دانشگاه برنامه استراتژیک، پزشک پشتیبان و پشتیبانی مناسب برای بکارگیری تله مدیسین وجود دارد. پهنای باند به طور متوسط 128 kbps می باشد و تجهیزات ویدیو کنفرانس موجود نیست. نتیجه گیری: علیرغم وجود فرهنگ اجرایی مطلوب با زیرساخت نامناسب موجود و سطح فعلی آگاهی متخصصین دانشگاه قادر به ارایه خدمات تله مدیسین نیست.